Voorwoord
–
Herinneringen
Jan
De Bruyne
Niemand,
echt niemand kan ons nog vertellen hoe de mensen hier leefden zonder
elektriciteit.
Alleen al in die donkere grijze weken tijdens de winter, toen de
huiskamer
slechts verlicht werd door een flikkerende olielamp die de schaduwen
deden
dansen. Koken eten, lezen tot de ogen pijn deden. Wanneer was dat ook
weer?
De
aanleg van het elektriciteitsnet en de eerste openbare verlichting te
Stekene
Jackie
Thiron
Een
verhaal uit het dagelijkse leven, zonder rock en roll, uit de jaren
vijftig ook
bekend als Happy days.
Rond
de kerk - herinneringen
Tony
De Ruysscher (†)
Een
stukje geschiedenis zonder toekomst, wat doe je ermee?
Een
stukje ijzeren Gordijn in de tuin
Christel
Vervaet
Een
driedimensionaal reconstructie van ons Stationsgebouw tijdens haar
gloriedagen,
kan bezichtigd en bewonderd worden in , jawel het Stationgebouw.
Een
maquette van
het stationsgebouw als aanwinst voor ons
Redactie
Een
taaie sterke plant kan de eeuwen doorstaan.
Een
merkwaardige plant in de woonwijk Boudelo
Redactie
Aflevering
31 van deze toch wel historische reeks, gekruid met plaatselijke feiten.
Stekene
in de oude cartografie
De
Bouge (1757-1833) landmeter en cartograaf in woelige tijden
Guy
De Brant & Edy Hofman
De
abten van Boudelo waren van alle markten thuis. Zelfs Koning of
Hoofdman bij de
schuttersmaatschappij.
Een
breuk of schuttersketting met de heraldiek van de abten van Boudelo
Guy
De Brant
Toen
waren er nog lange hete zomers. Met dank aan Christiane die onlangs
overleed.
Vakantie
in
oorlogstijd
Christiane
Geerinckx (†)
Na
de bevrijding van september ’44 onder het bevel van de Engelsen, had
ons land
zelfs geen leger meer.
Soldaat
Minnebo
Luc
De Brant
"Wanneer
iemand u groet, al ware 't een kind of de armste mensch ter
wereld, laat
nooit (na) even beleefd te zijn.”
Voorschriften
Vlaamsche beleefdheid: uitgaaf voor meisjes - deel drie
Christine
De Paepe
KreuzenEuzie
Luc De Brant
|
Soms
een versierde kerstblok op tafel, maar vaak een taart in de vorm van
een kerstblok, nog massaal in gebruik in ons kwijnende avondland op
kersavond. Ontstaan uit een traditie waarvan we niet meer weten hoe of
wat. Het volgende verhaal opgetekend in 1597, licht een tipje van de
sluier. De schoonheid en kracht van dit merkwaardige, wijdverbreide
ritueel zindert nog na tot in onze dagen.
Uzés Anno
1597
Op 24
december, kerstavond stonden wij bij het vallen van de nacht op het
punt een lichte maaltijd te gebruiken bij mijn huisbaas, Monsieur
Carsan.
Hij is
net als zijn zoon papist; zijn vrouw en dochter zijn darentegen
gereformeerd. Ik zag hoe ze een groot houtblok in hun taal 'cachefioc'
genoemd, op het vuur legden en overgingen tot het navolgende ritueel.
Op die
avond wordt er een groot houtblok op het rooster boven het vuur in
de open haard gelegd. Als dit begint te branden, komen alle
huisgenoten rond het vuur bij elkaar. Het jongste kind neemt in zijn
rechter hand en vol glas wijn, broodkruim en een beetje zout, en in
zijn linkerhand een brandende (bijen)was of vetkaars. De aanwezige
mannelijke personen, zowel jongens als volwassenen ontbloten hun hoofd.
Het kind citeert in het dialect de volgende zegen.
Waar de
heer des huizes
ook komt
en gaat,
Moge God
hem veel goeds
en niets
kwaads geven,
Moge God
hem vrouwen schenken die kinderen baren,
geiten en
schapen die lammeren,
koeien
die kalveren,
ezels die
veulens,
katten en
ratten die jongeren werpen,
Niets
kwaads
maar
veel goeds.
Daarna
strooit het kind in naam van de Vader het bovenste deel, in naam
van de Zoon op het onderste deel en in naam van de Heilige Geest op het
middelste deel van de brandende kerstblok een
beetje zout. Allen roepen in koor Verheugd U, stemmen God ons vrolijk,
vervolgens doet het kind hetzelfde met broodkruim en de wijn, alzo
daarna met het druppelen van de brandende kaars.
Het vuur
wordt gedoofd en de as wordt bewaard, om de akkers te zegenen en wonden
te verzorgen.
Als het
ritueel met de kerstblok voltrokken is, wordt er
een lichte maaltijd opgediend, zonder vlees of vis, maar met goede
wijn, vruchten en zoetigheid. De tafel blijft de hele nacht gedekt met
een half glas wijn, brood, zout en een mes.
Aldus
gezien en gelezen in het dagboek van Thomas Platter Jr, 1597 in Uzés.
Luc De Brant
|