29 februari een schrikkeldag
|
De
schrikkeldag hebben we enigzins te danken aan Julius Caesar. De
Romeinse kalender liep al enkel maanden uit de pas en Caesar vond dat het nu
welletjes was. Caesar heeft het zelf nooit mogen meemaken, want nog voordat de
kalender in voege kwam mocht hij zijn laatste woorden reeds uitspreken:
"Et tu Brutus" of zoiets.
Het lijkt wel een tegenstelling, we schrikken geen dag, maar er komt er
eentje bij, een b-dag of bis-dag, zoals in oude kalenders beschreven
staat. De schrikkeldag of b-dag, viel op de zesde dag voor maart
waarbij 1 maart wordt meegerekend (6de kalende van maart). Dus op 24 februari.
Om het
onderscheid te maken, spreekt men van de 24ste na de 23ste en de 24ste voor
25, ofwel 24 en 24 bis. (Dat NA voor is en VOOR na, maakt het nog moeilijker.) Moeilijk wel, maar niet belangrijk. Het is nog
steeds een raadsel op welke dag Keizer Karel V
geboren is. Is het 24 februari 1500 of 24 bis februari 1500, niemand
weet het, hijzelf ook niet. De 29ste werd pas ingevoerd bij de Gregoriaanse Kalender in 1582.
|
Beveren-Kruibeke-Zwijndrecht
|
Laten we
niet lachen met onze Wase buren, en toch kan ik mij niet inhouden. De
fusieplannen van deze drie gemeenten lijkt steeds meer op een klucht.
De nieuwe gemeente is hopeloos op zoek naar een naam. Zwijndrecht en
Kruibeke willen niet dat Beveren voorkomt in de nieuwe naam, en Beveren
zelf wil er niet van scheiden. Nochtans hebben de drie gemeente-vaders
goede reden om de onverwachte fusie door te drijven. Als geld spreekt,
zwijgt elk. Maar hoe moet het verder als het kind geen naam heeft.
Waarom is het toch zo moeilijk om een naam te vinden, één naam voor de
volgende gemeenten; Beveren, Bazel, Doel, Vrasene, Melsele,
Haasdonk, Kieldrecht, Verrebroek, Zwijndrecht, Burcht, Kruibeke en
Rupelmonde?? Waarom niet één van hun mooie spotnamen.
Puitslagers, Flippen, Rostekoppen, Muggenblussers, Bulten, Koutemollen,
Pijpkens, Machuten, Kerkschijters. Hier dient wel gezegd, de Bulten
komt het vaakst voor. Ja, waarom niet, in ons land bestaat er geen weg
zonder bulten. Alle wegen leiden ....
|
Pelgrim met een knipoog
|
Ons
schip gaat op 8 oktober 1772 in Marseille voor anker, na een reis van
precies 2 maanden na het vertrek in St-Jean-d'Acre of Akko in het
Heilig land.
Marseille is een oude rijke zeehaven, één der fraaiste van geheel
Frankrijk in de Provence daar landen jaarlijks honderde schepen van
alle kusten van de wereld, en blijven daar lang liggen. De inwoners
zijn 'fot bien polis', wel geschaafd en gebarbierd. Het is de
belangrijkste haven van de galeigasten (boeven), die overdag -twee aan
twee- de vrijheid hebben om, bij de benen geketend, te werken in kleine
houten kazematten bij de zee. Wat ze daar verdienen is voor hun
zuiping. 's Avonds keren ze terug naar hun galleilusthof om te gaan
slapen. Er waren daar wel duizend van die brave gasten.
De kapitein overhandigt vooreerst de declaritiedocumenten van alle
goederen aan boord en van de opvarenden. met de vermelding of ze gezond
zijn. Vervolgens brengen we brieven aan land. Ze worden in azijn
gedompeld en bijna doorweekt met een tang gegrepen, gedroogd voor het
vuur en gelezen. Er wordt secuur gecontroleerd van welke stad of eiland
elke reiziger vandaan komt en hoe lang zijn tocht heeft geduurd. Het is
namelijk zo dat wie herkomstig is van oorden waar de pest regeerd,
veertig dagen binnen moet, dat is quarantaine. Komt de reiziger van een
gezonde plek, dan is het twintig à vijfentwintig dagen, volgens de
ordonantie van de Heren. Wie op het schip blijft mag ook geen andere
vaartuigen betreden. Alle goederen die gemakkelijk geïnfecteerd
raken (voornamelijk katoen, balen wol, garen enz..) moeten naar
een andere plaats worden gebracht, ze noemen het lazaretto. Dat bestaat
uit meerdere gebouwen op ommuurde pleinen, op veilige afstand buiten de
stad. Daar worden al deze waren verzameld en worden de balen open
gesneden om te verluchten.
De passagiers krijgen er slaapkamers, maar nooit samen met reizigers
van een ander schip. Elk bij zijn eigen volk. En aanraken mag ook niet.
Uit voorzorg. Want we weten uit ervaring: wie besmette voorwerpen
aanraakt, zal binnen vierentwintig uur zelf aan de beurt zijn. En zal
het dikwijls met de dood moeten bekopen. Helemaal zeker is het niet,
maar men rekent dat van de vijfduizend mensen geen tien te redden zijn.
Zelfs door een brief te lezen kan men besmet zijn.
Bij het bijwonen van de mis (op zon en feestdagen) staat men in de
kapel een stap uit elkaar: de rest staat buiten. Wat het 'knabbelvitum'
betreft: het lazaret biedt een eetgelegenheid; daar kunnen voedsel en
drank worden gehaald. Mits er poen op tafel komt. Wie niet kan betalen,
wordt toch onderhouden. Wie wel kluiten heeft, kan elke dag zijn meug
krijgen en eet en drinkt volgens zijn goesting.
Ook nog dit, beste 'bladerkeerders': de hele bevolking van een schip
moet bijeen blijven in één en dezelfde kamer. Tot de wachttijd voorbij
is. Eerst wordt met alle soorten vuiligheid een hevig stinkend vuur
aangestoken. Met hooi, met half nat stro, met paardenhoeven,
paardendarmen, met wierook, versleten schoenen en nog veel meer
stinkende rommel. Vensters en deuren worden gesloten, een schoorsteen
is er niet. En daar moet je een halfkwartier in de walm staan. Als
alles en iedereen flink doorrookt is, word de deur open gegooid...
Dat gebeurt zo'n drie keer, bij het aanleggen van het schip, vervolgens
halfweg de quarantaine en uiteindelijk de vooravond van het vertrek.
Aldus de ongeschoeide Carmeliet Marinus Geubels
uit Sinaai, als pelgrim op terugtocht van Jeruzalem, een reis die zowat
4 jaar duurde en doorspekt is met ongelooflijke gebeurtenissen
De twee boeken van pelgrim Geubels werden herwerkt en heruitgegeven in één boek door Herman Cole, jawel tijdens de covid quarantaine. Een aanrader.
ISBN: 9789464209266
Te vinden op Youtube of 'marinus2020@colesterolo.be'
Of bestel het hier.
Luc De Brant
|
|
|
Verwacht te Stekene |
29 februari schrikkeldag.
3 maart fietszegening aan de grot in Klein-Sinaai.
|
Tentoonstelling
|
Affiche
Onze tentoonstelling is
gratis toegankelijk iedere zondag van 10u tot 12u, en
iedere donderdag van 13.30u tot 16.30u., behalve op de feestdagen.
Spoorwegwegel 1, 9100
Stekene
|
redactie: Luc De Brant
|